അന്ന് നീ പറഞ്ഞത് പോലെ
പ്രണയമൊരു ഭ്രാന്തു ...
ഇന്ന് ഞാന് അറിയുന്നു
ആ ഭ്രാന്തിന്റെ ആഴങ്ങള് ...
കാലം മായ്ക്കാത്ത മുറിവുകളെ,
കവിതയായും,
എങ്ങോ വിരിഞ്ഞുനങ്ങുന്ന,
ചോദനകളെ നിര്മാല്യമായും
മാറ്റിയ അതെ ഭ്രാന്തു ...
ഇന്നെന്റെ കാലില് ഒരു തിര
കിന്നാരം പറഞ്ഞപ്പോള്,
കാതിലൊരു കുയില്
പാട്ടായ് പറന്നപ്പോള്,
എന്റെ ബോധത്തില്
ഒരു ഭ്രാന്തു വട്ടമിട്ടു, ചിറകടിച്ചു .......
നമ്മളെ വീണ്ടുമൊരു ഭ്രാന്തെടുത്തെങ്കില് ,
നമ്മള്ക്കായ് ഒരു കുഞ്ഞു പൂവിരിഞ്ഞെങ്കില് ....